Άϊ σιχτίρ ρε σύντροφοι

Αναγνωρίζω ότι δεν είναι πολιτική τοποθέτηση, ούτε καν κριτική, το άϊ σιχτίρ, αλλά, στο θεό σας, τι άλλο μας έμεινε να πούμε με όλες αυτές τις γελοιότητες που βλέπουμε να γίνονται εδώ και πολύν καιρό στον ΣΥΝ. Μέχρι που πρέπει να φτάσει ο εξευτελισμός τους (και ο δικός μας); που άραγε βρίσκεται ο πάτος;

Δεν σέβονται τον κόσμο που τους τίμησε τόσα χρόνια (δεκαετίες ολόκληρες) και –αφού δεν τα καταφέρνουν- να αποσυρθούν σεμνά στο σπίτι τους; Ας μην ανησυχούν, η κοινωνία –και η αριστερά- θα επιβιώσουν χωρίς την αυθεντία τους. Τι ανικανότητα και τι έπαρση και τι αυταρέσκεια και τι κόμπλεξ έχουν συσσωρευμένα μέσα τους για να εξακολουθούν –μετά από τόσα που έγιναν- να γεννούν τόση ανοησία και μικρότητα, ταλαιπωρώντας τις ψυχούλες μας στην συσσίφεια αυτή πορεία;
Ποιος άραγε είναι ο λόγος που επιμένουν να ρευστοποιήσουν τον ΣΥΝ μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν καταλαβαίνουν ότι το σκοινί –που είναι ήδη πολύ φθαρμένο- δεν θ’ αντέξει; Διαλύοντας τον ΣΥΝ, σε ποιόν προσφέρουν υπηρεσίες; Ποιος μπορεί να επιχειρηματολογήσει σοβαρά ότι δεν "δουλεύουν" για το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ αποδομώντας την ανανεωτική αριστερά; Μήπως νομίζουν ότι τους δίνουν άλλοθι και ότι μας πείθουν οι στείρες και ανέξοδες αντιπασοκικές κορώνες που το μόνο που καταφέρνουν είναι η απομόνωσή τους; Το ίδιο δεν κάνει και η Παπαρήγα με την Κανέλη;
Μήπως όμως μπορούν να απαντήσουν και στο ερώτημα:

Γιατί όλοι αυτοί που θέλουν να βρούν ένα κόμμα να διοχετεύονται δεν εντάσσονται στον ΣΥΝ; Ποιος τους το αρνήθηκε; Κι αν αυτό δεν τους αρέσει, γιατί θεωρούν ότι ο ΣΥΝ είναι πολύ light για την επαναστατικότητά τους, γιατί δεν προσπαθούν να κάνουν ένα κόμμα μεταξύ τους –όλες οι συνιστώσες- για να δουν και πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν με την πανσπερμία αυτή προελεύσεων και των απόψεων; Ας κάνουν ένα κόμμα και ας συνεργαστούν με τον ΣΥΝ σε νέα βάση.

Μάλλον όμως είναι αργά και για τις ερωτήσεις και για τις απαντήσεις: "Les jeux sont faits, rien ne va plus".
Κοιμηθείτε εν ειρήνη σύντροφοι, δεν θα ταράξουμε τον ύπνο με τα επαναστατικά όνειρά σας. Ο κόσμος άλλωστε άρχισε να φεύγει, δεν μας αντέχει άλλο. Μην ανησυχείτε, θα σας απαλλάξουμε κι εμείς από την ενοχλητική παρουσία μας που σας έκανε να απολογείστε στους αντισυστημικούς –τι όρος κι αυτός;- συμμάχους σας, για τις δεξιές μας θέσεις.
Βρείτε άλλους. Άλλωστε για πολλά χρόνια, σας κουβαλήσαμε στις πλάτες μας και σας κάναμε αρχηγούς, βουλευτές, ευρωβουλευτές, επαγγελματικά στελέχη, δημάρχους, συμβούλους. Αρκετά εκμεταλλευτήκατε και την καλή μας πίστη και την καλή μας πρόθεση. Αρκετά υποτιμήσατε και την νοημοσύνη μας, δεν αντέχει άλλη υποτίμηση.

Πόσο αριστεροί και πόσο δημοκράτες είστε, όταν –μετά από όσα έγιναν- δεν νιώσατε την ανάγκη να προχωρήσετε σε ένα δημοκρατικό συνέδριο για να ακούσετε τον κόσμο που πληγώσατε; Αντ’ αυτού, προτιμάτε τις ανταλλαγές και τις συναλλαγές, τις συναγωγές και τις παρασυναγωγές, τις θεσούλες και το μαγαζάκι σας, γνήσιοι συνεχιστές των πιο «ένδοξων» περιόδων του κομμουνιστικού κινήματος.

Τραβήξτε μόνοι, τον "επαναστατικό" σας δρόμο, δεν θα σας ακολουθήσουμε.