Ο χώρος αυτός είναι χώρος διαλόγου και μπορεί να φιλοξενήσει τις απόψεις σας. Στείλτε στο email: synpolitisstagironakanthou@yahoo.gr

Επισκέψεις από 20-11-07

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Μετά τις εκλογές

Michel Folon

Με τον Αργύρη και το Γιώργο

Διήγημα

Η μέρα λαμποκοπάει. Ο μαΐστρος καθάρισε την ατμόσφαιρα, η κορυφή του Άθω είναι φάτσα μπροστά μας, ν’ απλώσεις το χέρι και να την ακουμπήσεις. Ο ψίθυρος της θάλασσας ανάκατος με αγιορείτικες συμβουλές, που φτάνουν από μεσοπέλαγα, για την ταπείνωση του σώματος και τη σωτηρία της ψυχής. Εκεί περί άλλα τυρβάζουν.
Με το καραβάκι των 11 και τριάντα επιστρέφουμε από την Αμμουλιανή για την Τρυπητή. Ο Αργύρης στην πλώρη πασχίζει να πείσει έναν δεξιό πως «την πρώτη Κυριακή πρέπει να τους δώσουμε ένα μάθημα». Ο άλλος τον κοιτάζει μάλλον αδιάφορα. Χάνει τον καιρό του αλλά ο Αργύρης ο αγιογράφος επιμένει με υπομονή καλλιτέχνη να του αραδιάζει επιχειρήματα. Έτσι είναι το παιχνίδι των εκλογών για μας τους «μικρούς». Σημαδεμένο από τα πριν! Συνήθως ρίχνουμε ασσόδυα και ντόρτια, οι εξάρες σπανίζουν.
Εγώ με το Γιώργο είμαστε ακουμπισμένοι στην κουπαστή.
- Πώς τα πήγαμε; τον ρωτάω μιας και ξέρει καλύτερα από μένα τον κόσμο του νησιού.
Ο Γιώργος δεν μου απαντάει. Είναι ευγενικός, πολύ ευγενικός και δε θέλει να με στεναχωρήσει. Αγναντεύει προς τον Ξηροπόταμο απορροφημένος στη μυστηριακή χαύνωση του ιωδίου. Αναπνέει βαθειά. Η καρδιά διαστέλλεται, οι αισθήσεις ανθοβολούν.
- Το μυρίζεις; με ρωτάει χωρίς να περιμένει απάντηση.
Το καραβάκι κατεβάζει στροφές, ενώ εμείς ονειροπολούμε το μάταιο χτες της αριστεράς και το αύριό της, που όλο το αναβάλλει να ‘ρθει. Πλησιάζουμε στο μόλο.
Τους βλέπω με το πρώτο. Ο Γιώργος με τη γυναίκα του, η Κατερίνα με την κόρη της και πέντε έξη ακόμα, τους περισσότερους τους ξέρω μόνο φυσιογνωμικά. Υποψήφιοι για το δήμο Αριστοτέλη. Πάνε για το νησί να ρίξουνε κι αυτοί τα ασσόδυά τους. Σύντροφοι. Μαζί μέχρι τις προάλλες. Τώρα χώρια. Τι κρίμα! Φταίμε εμείς; Μήπως αυτοί; Έχει νόημα ποιος φταίει παραπάνω;... Κι όμως οι παρεξηγήσεις κοφτερές σαν λεπίδες…
Μούδιασμα προσωρινό, μια ανεπαίσθητη δόνηση στο δέρμα, στυφή γεύση στον ουρανίσκο. Αγκαλιαζόμαστε. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει. Δε διαγράφεται μονοκονδυλιά το χτες. Και δεν πρέπει. Αύριο ίσως να ‘μαστε πάλι μαζί. Μακάρι!...
- Άδικα πηγαίνετε! τους κολλάει καλοσυνάτα ο Γιώργος, τα μάσαμε όλα εμείς!…
Χαμογελούν αμήχανα. Ανεβαίνουν βιαστικά στο καράβι να προλάβουν τους ψηφοφόρους πριν πάνε για μεσημεριανό. Το «Γοργοεπήκοος» λύνει τους κάβους. Ο χωρισμός έχει πάντα γεύση μετάλλου.
Μπαίνουμε στο αμάξι αμίλητοι. Ο Γιώργος οδηγεί, ο Αργύρης διπλώνει ψηφοδέλτια και τα βάζει προσεχτικά σε τετράδες μέσα στους φακέλους. Τι άραγε να σκέφτονται;
Καθώς έχουμε στα δεξιά μας τη διώρυγα του Ξέρξη σκέψεις βαθύτερης μοναχικότητας συνενώνουν το φθινοπωρινό τοπίο με τη γαλήνη τ’ ουρανού. Μασάω την άκρη ενός σπίρτου και παρακολουθώ δίπλα μου να παρελαύνουν οι ιδέες της αριστεράς φορώντας τα καθημερινά τους ρούχα.

Σίμος Οφλίδης

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

H ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ στον 2ο γύρο

Δελτίο Τύπου

Αγαπητοί φίλοι Χαλκιδικιώτες,
Εκλογές δεν είναι μόνο ο απόλυτος αριθμός σε χάρτινα ψηφοδέλτια. Είναι πάνω απ’ όλα να μιλήσεις με τον τόπο σου και τους ανθρώπους του, να βρίσκεσαι με παλιούς φίλους και συντρόφους σε αγώνες. Είναι το χτύπημα στην πλάτη στην αγορά, το ρακί στην Ιερισσό, το κρασί στην Ορμύλια, η ψαρόσουπα στα Μουδανιά. Είναι η γενικότερη αποδοχή του κόσμου έστω και αμετάφραστη στη γλώσσα της κάλπης.
Ένα μεγάλο, λοιπόν, ευχαριστώ,
Σε όσους μας ψήφισαν,
Σε όσους δεν μας ψήφισαν και το ‘χουν ήδη μετανιώσει,
Και σε όσους δεν μας ψήφισαν και επιμένουν πως πολύ καλά έκαναν.
Στους επιτυχόντες των συνδυασμών εκφράζουμε τα συγχαρητήριά μας και σε όσους ίσως αναρωτηθούν τι πρόκειται να κάνουμε στο δεύτερο γύρο της αναμέτρησης, απαντάμε:
Θα ψηφίσουμε όπως πάντα αυτούς που μας επιβάλλει η αριστερή μας συνείδηση. Τους Καλύτερους.

Για την παράταξη της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στη Χαλκιδική
ΣΙΜΟΣ ΟΦΛΙΔΗΣ