Ο χώρος αυτός είναι χώρος διαλόγου και μπορεί να φιλοξενήσει τις απόψεις σας. Στείλτε στο email: synpolitisstagironakanthou@yahoo.gr

Επισκέψεις από 20-11-07

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Η Σατραπεία


Είπαμε να μην ξανασχοληθούμε αλλά φαίνεται πως δεν μας αφήνουν οι δαιμόνοι.
Τι τα ήθελες τώρα εσύ αυτά ρε Λεωνίδα; Δεν σου έφτανε η αποδοχή του κόσμου της Ανανεωτικής Αριστεράς που είχες κατακτήσει με τις ιδέες και την στάση σου όλα αυτά τα χρόνια και ζήλεψες κοινωνικά γεύματα;
Δεν λέω, πολλοί απ’ αυτούς που σε κατηγορούν, εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι άτομα με πολιτική κουλτούρα νηπιαγωγείου, μπροστά στην δική σου, και μπορεί να σε πίκραναν με τις συμπεριφορές και τις αγκυλώσεις τους και τον υφέρποντα Σταλινισμό τους, μπορεί.
Όμως αυτά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την τέτοια απόρριψη των πρώην συντρόφων σου και τον κοσμικό εναγκαλισμό σου με όλους τους άλλους, για να δώσεις πολιτικά μηνύματα και στίγμα (ποια άραγε;). Δηλαδή Λεωνίδα πάμε στο "πλην Λακεδαιμονίων". Τώρα στο ποιοί είναι όλοι οι άλλοι και ποιοί οι Λακεδαιμόνιοι, εκεί ατύχησες.
Τι ανάγκη όμως τα είχες εσύ αυτά;
Κανείς δεν θα σε κατηγορούσε ούτε για την συμφωνία σου με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ούτε και για την πολιτική σου εκτίμηση ότι πρέπει η Αριστερά να συζητήσει με την Σοσιαλδημοκρατία και την Οικολογία και να αναζητήσει συμμαχίες για την δημιουργία μιας μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Όλα αυτά τα είπες, τα έγραψες, τα διαβάσαμε, τα ακούσαμε και τα χειροκροτήσαμε. Είχες γράψει υποθήκες. Και όπως η φωνή του μικρού ΚΚΕ Εσωτερικού έγινε μήνυμα για την δημοκρατία στην Αριστερά και στην κοινωνία, έτσι και τώρα όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, η Ελληνική Ανανεωτική Αριστερά θα συνομιλήσει με την Σοσιαλδημοκρατία και τους Οικολόγους. Άλλο όμως Λεωνίδα είναι η ιδεολογική συζήτηση, η ζύμωση, η αντιπαράθεση, η συμφωνία, η διαφωνία κι άλλο ένα διαζύγιο που γίνεται κοσμικό γεγονός. Αυτό δεν σου άξιζε. Με την κίνησή σου αυτή υπονόμευσες την πολιτική σου υποθήκη. Αφού ήθελες να καταθέσεις, στους πολιτικούς και στους άλλους παράγοντες της χώρας, την εμπειρία της πολιτικής σου ζωής, τις συμβουλές και το απόσταγμά σου, όφειλες να τους καλέσεις όλους, κι ας ερχόταν όσοι ήθελαν.
Συγχώρησέ μας την ακρότητα αλλά, βλέποντάς τα όλα αυτά, μπαίνουμε στον πειρασμό να ανατρέξουμε στον Αλεξανδρινό. Εμείς που σε χειροκροτήσαμε, σε πείσμα όλων αυτών που σε λοιδόρησαν και που τους δίνεις επιχειρήματα.

Η Σατραπεία

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.


Υστερόγραφο
Το κείμενο αυτό γράφτηκε και αναρτήθηκε την Δευτέρα 11-1-2010 (ημέρα του περίφημου γεύματος), στις 12 το βράδυ. Αμέσως μετά, ακούσαμε από την τηλεόραση ότι ο Λ. Κύρκος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Όπως ήταν φυσικό, το κατεβάσαμε αμέσως για ευνόητους λόγους. Αφού όμως η κατάσταση της υγείας του δεν εμπνέει ανησυχία, το ξανακρεμάμε.

5 σχόλια:

Leo Kastanas είπε...

Καλησπέρα ΣΥΝΠολίτη
Ο ΛΚ προσκαλεί και προκαλεί γιατί από τα 85 χρόνια του μπορεί να προκαλεί. Θέλει να μιλήσει σε αυτούς που κατά τη γνώμη του μπορούν να βγάλουν την κοινωνία μας από την πολύπλευρη κρίση και αυτοί είναι τα δύο μεγάλα κόμματα, και δη το ΠΑΣΟΚ. Στην ερώτηση που του κάνουν, τι ανάγκη έχει το ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΝ απάντά: για να του δώσει ιδέες και φρεσκάδα. Είναι τελείως ρεαλιστής και πιστεύει ότι ο ΣΥΝ με τη δύναμή του δεν μπορεί να είναι αυτός στη θέση του οδηγού. Καλεί λοιπόν όσους μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση. Τους άλλους που νομίζουν ότι με τις φωνές αυξάνουν το ειδικό τους βάρος δεν τους καλεί (επιδεικτικά).
Το λάθος του είναι ότι θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ και λίγο η φωτισμένη δεξιά μπορούν να μας βγάλουν από την κριση αν πιέσει η Αριστερά, φιλικά.
Δεν βλέπει ότι τα κόμματα εξουσίας δεν βρίσκονται εκεί για να σώσουν την Ελλάδα και το λαό της, αλλά για να εξασφαλίσουν πλούτο και ισχύ στους επιγόνους τους. Αυτή η μανία για "χρυσό" τους τυφλώνει και δεν βλέπουν ότι η πολιτική τους παρασέρνει όλους δηλαδή και αυτούς στην απώλεια. Γιαυτό όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα δυναμώνει η κραυγή, "γρήγορα και ότι αρπάξουμε" αυτό δηλαδή που φώναξε και η ΝΔ.
Ο ΛΚ είναι απόλυτα συνεπής με τον εαυτό του και επιτέλους προκλητικός σαν 85άρης. Η πολιτική του ιδέα της συνεργασίας είναι λογική και δυστυχώς δεν δοκιμάστηκε στην πράξη για να δούμε αν είναι και ωφέλιμη. Το λάθος του είναι ότι θεωρεί τον ΓΙώργο σοβαρό άτομο και το ΠΑΣΟΚ πολιτικό κόμμα και μάλιστα κόμμα που νοιάζεται για τους υπηκόους.

SYN POLITIS STAGIRON AKANTHOU είπε...

Αγαπητέ Λέο
Δεν έχω καμμιά αντίρρηση στο να μπορεί ο καθένας και πολύ περισσότερο ο Λ. Κύρκος να έχει την άποψή του για την χώρα και τα προβλήματά της και ν ατην καταθέτει όπου θέλει. Να κρίνεται, να γίνεται αποδεκτή ή αποριπτέα. Άλλωστε στην ουσία της πρότασής του, προσωπικά συμφωνώ. Η αριστερά της άρνησης και της απομόνωσης δεν με αφορά, δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην κοινωνία, γιατί -εκτός όλων των άλλων- έχασε και την έξωθεν καλή μαρτυρία που πιστεύαμε ότι είχε.
Η ένστασή μου είναι ότι ο Λ. Κύρκος δεν είχε κανέναν λόγο να κάνει αυτή την φιέστα. Αφού όμως την έκανε (δικαίωμά του βέβαια)όφειλε να καλέσει και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ κι ας έπειρναν αυτοί την ευθύνη της παρουσίας ή της απουσίας τους. Θα ήταν πιο συνεπής με τις αρχές του. Κι είναι -βέβαια- και δικό μας δικαίωμα με την σειρά μας, να κρίνουμε να χειροκροτάμε ή να αποδοκιμάζουμε.

ΑΔΕΡΦΙΑ είπε...

Καλο Σ/Κ.

ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

ΕΠΩΝΥΜΩΣ...
Αγαπητέ ΣΥΝ-ΠΟΛΙΤΗ,
Στα 34 χρόνια συνολικά που κόλησα το "μικρόβιο" (ή καλύτερα το...μακρόβιο) της πολιτικής, μου δόθηκε αρκετές φορές η "ευκαιρία" να διαφωνήσω-ως ένας απλός πολίτης (αυτή είναι η τιμητική μου ιδιότητα), με τον ιστορικό ηγέτη της Αριστεράς, τον Λεωνίδα Κύρκο. Τα τελευταία χρόνια, μάλλον δόθηκε και στον ίδιο η ευκαιρία, να αναγνωρίσει λάθη από το δικό του παρελθόν και να προσπαθεί να αναδείξει το χρέος απέναντι στην πατρίδα, ως υπέρτατη υποχρέωση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς. Και μάλιστα σε μια κρίσιμη ώρα, στην οποία οδηγήθηκε η χώρα, από ατυχείς ή καλύτερα σκόπιμες διεργασίες που συντελέστηκαν σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά αλλά και από τις συνειδητές επιλογές της απελθούσας Κυβέρνησης, υπέρ των ολίγων και εκλεκτών της και σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Είναι συνεπώς κρίσιμη και επίκαιρη η παρέμβαση του Λεωνίδα Κύρκου, ανεξαρτήτως αν διαφωνεί κανείς στο πόσοι και ποιοί προσκλήθηκαν, παραβλέποντας βεβαίως το γεγονός, ότι πολλοί από εκείνους που δεν έτυχαν της τιμής να παραβρεθούν, ίσως να διεκόλυναν τη θέση τους...
Ουδείς λόγος πρέπει να γίνεται για το εάν έπρεπε να παραβρεθούν πολιτικές προσωπικότητες συντηρητικών ή αυστηρά δογματικών αντιλήψεων της Αριστεράς. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ. Και το εφικτό στην παρούσα αλλά και την προτύτερη συγκυρία, ήταν και παραμένει η αναγκαιότητα πολιτικής και κοινωνικής σύγκλισης των δυνάμεων που μπορούν να συνεργαστούν. Δυστυχώς η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια άλλων ανοιγμάτων και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο παλαίμαχος της πολιτικής. Προς τί λοιπόν οι ό,ποιες αιτιάσεις περί διεύρυνσης σε μάλιστα σε κόμματα που οι διαθέσεις τους απέδειξαν ότι δεν δημιουργούν προϋποθέσεις συνεργασιών. Κάποιοι έχουν περιορίσει την δράση τους στο δόγμα "αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση", προκειμένου να διαχειριστούν μεταξύ τους την πολιτική τους φτώχεια. Η εμμονή όμως και η μοιρολατρική αντίληψη ανακύκλωσης των απόψεων μας ανάμεσα σε μας τους ίδιους, χωρίς στόχο και όραμα, χωρίς προοπτική ότι αυτές οι θεωρίες μπορούν να τύχουν και πρακτικής εφαρμογής, δυστυχώς ανήκουν στην σφαίρα της ουτοπίας. Η νωπή επιλογή του ελληνικού λαού περιείχε, πέραν της εντολής σχηματισμού νέας Κυβέρνησης και ένα σαφέστατο μήνυμα: ότι αυτή η ευκαιρία είναι η τελευταία που δίνεται στη χώρα μας και σε κείνους που επιλέγουμε. Μια αποτυχία, θα είναι καταστροφική, κυρίως για τη νέα γενιά και για το μέλλον της Ελλάδας. Είναι λοιπόν εκ των πραγμάτων "καταδικασμένη" αυτή η Κυβέρνηση να επιτύχει. Κρατάει μια ακάλυπτη επιταγή ετών στα χέρια της και οφείλει να βρει αντίκρυσμα για να την καλύψει μέσα σ' ένα αβυσσαλαίο οικονομικό περιβάλλον και σε μια βαθεί πληγωμένη αξιοπιστία της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο. Μέσα σ΄αυτη την επιταγή κρύβονται όνειρα και ελπίδες της ελληνικής κοινωνίας-κύρια αυτών που η καθημερινότητα έχει γίνει Γολγοθάς. Η πολιτική, ακόμη περισσότερο οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς, για να μπορούν μα ελπίζουν στα οράματά τους, για να μπορούν να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους, πρέπει να ενισχύσουν τα αντανακλαστικά τους. Έχει λοιπόν ιερή υποχρέωση, όχι μόνο η νέα Κυβέρνηση αλλά και όσοι πότισαν τις ιδέες τους με τα ίδια οράματα, να καύψουν αυτήν την ακάλυπτη επιταγή. Γιατί αυτή η επιταγή δεν είναι ένα απλό χρεώγραφο. Είναι επιταγή των καιρών. Και ο Λεωνίδας Κύρκος στρατεύθηκε σ' αυτήν την προσπάθεια. Αυτό που μένει σ' εμάς, είναι να διαβάσουμε με προσοχή
τα όσα είπε και να αφουγκραστούμε την αγωνία του για το σήμερα και το αύριο.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Φιλικά
ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ είπε...

ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΤΟΣ ...