Οι νεκροί δεν μιλούν

Κολάζ με τον Ριζοσπάστη της εποχής, την φωτογραφία με το κεφάλι του Άρη και ενός άλλου αντάρτη στην πλατεία των Τρικάλων και την αφίσα της ΚΝΕ

Εδώ και μερικές βδομάδες κυκλοφορεί μια αφίσα της ΚΝΕ με την γνωστή φωτογραφία του Άρη Βελουχιώτη καβάλα στ’ άλογό του και με την λεζάντα: «….αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είν’ ο ίδιος ο λαός….».
Ο στόχος είναι προφανής. Ποντάρουμε στην άγνοια, στο συναίσθημα και στον ρομαντισμό των νέων. Τα παιδιά που δεν ξέρουν την ιστορία, ή την ξέρουν κατά πως την έχει γραμμένη το ΚΚΕ, είναι εύκολο να θεωρήσουν δεδομένο ότι η αποκλειστική κληρονομιά του Άρη Βελουχιώτη ανήκει στο ΚΚΕ. Σου λέει, μέλος του κόμματος ήταν, πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, έδωσε τον αγώνα και την ζωή του για «λεύτερη πατρίδα», έχει γίνει μύθος στην συλλογική μας συνείδηση, ας τον εκμεταλλευτούμε.
Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι έτσι και καθώς οι νεκροί δεν μπορούν να μιλήσουν, το ΚΚΕ τολμάει και καπηλεύεται ακόμα και ανθρώπους –μέλη του- που τους οδήγησε στον θάνατο γιατί διαφώνησαν με την πολιτική του. Μια τέτοια τραγική περίπτωση –ίσως η τραγικότερη- υπήρξε ο Άρης. «Ούτε ψωμί, ούτε νερό, στον Μιζέρια (Θανάση Κλάρα ή Άρη Βελουχιώτη)» ήταν η διαταγή του κόμματος στα μέλη του. Προδότη τον ανέβαζε και τον κατέβαζε, μέχρι που κατάφερε να τον οδηγήσει, αποδεκατισμένο, στο στόμα των φασιστοσυμμοριών και στον θάνατο.
Τώρα τον έχει ξανακάνει ήρωα και προσπαθεί να πουλήσει στα ανυποψίαστα παιδιά τον ηρωισμό του, σαν δικό του ηρωισμό, αποκρύπτοντας την εγκληματική συμπεριφορά απέναντί του. Ο Άρης Βελουχιώτης, κληρονομιά της Παπαρήγα και της Κανέλη. Θρασύτητα, ξετσιπωσιά και υποκρισία.