Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη –ο οποίος, σημειωτέον, δεν είναι όποιος κι όποιος, είναι κατά μία ολόκληρη θέση πιο σπουδαίος Έλλην κι από τον εθνάρχη μας Καραμανλή- όλα τα είδη των πολιτευμάτων μπορούν να είναι και καλά και κακά, ανάλογα με το πώς ασκούνται. Όταν λοιπόν, ο ένας, οι λίγοι, ή το πλήθος ολόκληρο, ασκούν την εξουσία για την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος, τα πολιτεύματα είναι ορθά. Όταν αντίθετα, η εξουσία ασκείται για την εξυπηρέτηση του ιδιωτικού συμφέροντος, είτε του ενός είτε των λίγων είτε των πολλών, τότε τα πολιτεύματα είναι παρεκκλίσεις και διαστρεβλώσεις των ορθών.
Έτσι, σύμφωνα με τα παραπάνω, τα είδη των πολιτευμάτων είναι τρία και το καθένα έχει και την δική του παρέκκλιση:
Η βασιλεία (όταν ο μονάρχης αποβλέπει στο κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την τυραννία (όταν υπηρετεί το δικό του συμφέρον).
Η αριστοκρατία (όταν κυβερνούν οι άριστοι για το κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την ολιγαρχία (όταν απλά κυβερνούν οι λίγοι προς το συμφέρον τους).
Η πολιτεία (όταν κυβερνά ο λαός για το κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την δημοκρατία ή την οχλοκρατία, όπως θα λέγαμε σήμερα (όταν κυβερνούν οι πολλοί προς το συμφέρον τους).
Επαφίεται στην θεώρηση του καθενός να ακολουθήσει τον δρόμο, να κάνει τους συλλογισμούς και να βρει τις αναλογίες ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα. Δύσκολα όμως θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι τα σημερινά μας πολίτευμα βρίσκονται κοντύτερα στις ορθές τους εκδοχές. Μάλλον έχουμε να κάνουμε με εκδοχές των παρεκκλίσεών τους. Στην περίπτωση δε της χώρας μας, αυτό που ζούμε εδώ και δεκαετίες (από τις τυραννίες των Γλύξμπουργκ ή των συνταγματαρχών και μετά), είναι μία εκδοχή κληρονομικής ολιγαρχίας βαλκανικού-τριτοκοσμικού τύπου.
Από περιέργεια και μόνον κάνετε μια αναζήτηση στα ονόματα των βουλευτών της σημερινής μας βουλής. Θα διαπιστώσετε ότι πολλά από τα ονόματα αυτών που είναι σήμερα βουλευτές, είναι γόνοι οικογενειών που ασκούν την πολιτική για γενιές και γενιές τώρα. Με την επιφύλαξη να μας ξεφεύγει και κανένας, σας παραθέτουμε τον πίνακα της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού της σημερινής Βουλής των Ελλήνων. Ακόμα και οι αναλογίες των αριθμών μεταξύ των κομμάτων είναι ενδεικτικές της πολιτικής τους κουλτούρας.
Έτσι, σύμφωνα με τα παραπάνω, τα είδη των πολιτευμάτων είναι τρία και το καθένα έχει και την δική του παρέκκλιση:
Η βασιλεία (όταν ο μονάρχης αποβλέπει στο κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την τυραννία (όταν υπηρετεί το δικό του συμφέρον).
Η αριστοκρατία (όταν κυβερνούν οι άριστοι για το κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την ολιγαρχία (όταν απλά κυβερνούν οι λίγοι προς το συμφέρον τους).
Η πολιτεία (όταν κυβερνά ο λαός για το κοινό συμφέρον) με παρέκκλιση την δημοκρατία ή την οχλοκρατία, όπως θα λέγαμε σήμερα (όταν κυβερνούν οι πολλοί προς το συμφέρον τους).
Επαφίεται στην θεώρηση του καθενός να ακολουθήσει τον δρόμο, να κάνει τους συλλογισμούς και να βρει τις αναλογίες ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα. Δύσκολα όμως θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι τα σημερινά μας πολίτευμα βρίσκονται κοντύτερα στις ορθές τους εκδοχές. Μάλλον έχουμε να κάνουμε με εκδοχές των παρεκκλίσεών τους. Στην περίπτωση δε της χώρας μας, αυτό που ζούμε εδώ και δεκαετίες (από τις τυραννίες των Γλύξμπουργκ ή των συνταγματαρχών και μετά), είναι μία εκδοχή κληρονομικής ολιγαρχίας βαλκανικού-τριτοκοσμικού τύπου.
Από περιέργεια και μόνον κάνετε μια αναζήτηση στα ονόματα των βουλευτών της σημερινής μας βουλής. Θα διαπιστώσετε ότι πολλά από τα ονόματα αυτών που είναι σήμερα βουλευτές, είναι γόνοι οικογενειών που ασκούν την πολιτική για γενιές και γενιές τώρα. Με την επιφύλαξη να μας ξεφεύγει και κανένας, σας παραθέτουμε τον πίνακα της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού της σημερινής Βουλής των Ελλήνων. Ακόμα και οι αναλογίες των αριθμών μεταξύ των κομμάτων είναι ενδεικτικές της πολιτικής τους κουλτούρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου