Ο χώρος αυτός είναι χώρος διαλόγου και μπορεί να φιλοξενήσει τις απόψεις σας. Στείλτε στο email: synpolitisstagironakanthou@yahoo.gr

Επισκέψεις από 20-11-07

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Η αλήθεια και ο Μαρξισμός

Τα πρώτα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, στην Θεσσαλονίκη, νεαροί, αθώοι και ανυποψίαστοι Κνίτες τότε, πηγαίναμε στο ΚΜΕ (Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών), στο υπόγειο της «Σύγχρονης Εποχής» για να μάθουμε τον Μαρξισμό που οσονούπω θα επικρατούσε στον κόσμο και στην Ελλάδα. Κατεβαίναμε τα σκαλιά με το δέος του πιστού που μπαίνει στο ιερό για να δει και ν’ ακουμπήσει τα άγια των αγίων. Μαρξισμός. Σπουδαίες άγνωστες λέξεις, γεμάτες αυταρέσκεια και επιτήδευση, καθοδηγητές με πιστοποιητικά από τον «υπαρκτό», κυρίως όμως η διάχυτη βεβαιότητα ότι εμείς οι νεότεροι θα ζούσαμε επιτέλους στον σοσιαλισμό. Αυτό το τελευταίο είχε την ισχύ του φυσικού νόμου. Κάτι σαν την βαρύτητα δηλαδή. Πού να ξέραμε τότε;
Στις ατέρμονες συζητήσεις και περισπούδαστες αναλύσεις που ακολουθούσαν τα μαθήματα με τους ινστρούχτορες, θυμάμαι έναν παππού να ξεστομίζει μια κουβέντα που από τότε σφηνώθηκε στο μυαλό μου και δεν την ξέχασα: «ότι είναι αληθινό είναι και μαρξιστικό, κι ότι είναι μαρξιστικό είναι και αληθινό». Δεν ξέρω αν ήταν το δικό του απόσταγμα από την εμπειρία και την διαδρομή του στην ζωή και στον Μαρξισμό, ή αν το είχε δανειστεί από αλλού.
Όλα σχεδόν έχουν καταπλακωθεί και ξεχαστεί από τα μαθήματα εκείνης της εποχής – άλλωστε κι ο μαρξισμός δεν μας χρειάστηκε αφού δεν επικράτησε, ούτε στην Ελλάδα ούτε στον κόσμο. Η αλήθεια όμως αυτή έγινε φάρος σε όλες τις πολιτικές –και όχι μόνον- αναζητήσεις μου και δεν μ’ άφηνε να ξεπέφτω στον παραλογισμό. Έτσι νομίζω. Εξέταζα πάντα πόσο αντέχουν στην βάσανο της αλήθειας οι πολιτικές, οι διακηρύξεις, οι άνθρωποι. Έτσι, σιγά – σιγά και επώδυνα, διαπίστωνα ότι οι πολιτικές και οι κουβέντες του ΚΚΕ, και της αριστεράς μετέπειτα, δεν άντεχαν αρκετά στην αλήθεια. Νεφελώματα, ασάφειες και γενικότητες, υπεκφυγές, σκοπιμότητες και ψευδεπίγραφα, μισές αλήθειες και απλοϊκότητες του άσπρου και του μαύρου, δήθεν και ξανά δήθεν. Μέχρι και η Αλβανία του Χότζα ήταν σοσιαλιστική. Λίγο «ιδιότροπη» μεν, αλλά σοσιαλιστική. Αυτό όμως –όπως κι άλλες πολλές ανοησίες- δεν μπορούσαν να αντέξουν στην αλήθεια.
Τα χρόνια που πέρασαν από τότε είναι πάρα πολλά για να υπάρχει κάποια πιθανότητα να ζει ο μειλίχιος εκείνος παππούς, να τον αναζητήσω για να μου δώσει την δική του εξήγηση για το «τι έφταιξε;». Η κουβέντα εκείνη όμως, εξακολουθεί να έχει την ισχύ φυσικού νόμου και να τυραννάει την αριστερά που έφτασε εδώ γιατί ποτέ πραγματικά δεν την ενστερνίστηκε.

6 σχόλια:

Leo Kastanas είπε...

Δεν είναι έτσι φίλε. Είναι ακριβώς έτσι. Αλλά λίγοι το παραδέχονται. Η αλήθεια, αν κάτι λείπει από το λόγο μας είναι η αλήθεια. Περισσεύουν όμως οι κραυγές και τα φαντάσματα.

ΤΖΑΝΤΖΑΡΣ είπε...

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός κράτησε στην χώρα που δημιουργήθηκε μόλις 80 χρόνια.Η εξουσία της οληγαρχίαςείχε χαρακτηριστεί απο μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Με προσεκτικούς υπολογισμούς τα άτομα που σκοτώθηκαν στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού είναι:
Σοβιετική Ενωση:20 εκατομμύρια
Κίνα:65 εκατομμύρια
Βόρεια Κορέα:2 εκατομμύρια
Λατινική Αμερική:150000
Kαμπότζη:2 εκατομμύρια
Ανατολική Ευρώπη:1 εκατομμύριο
Ο πυρηωικός φυσικός Αντρέι Ζαχάρωφ που επέτρεψε στην Σοβ.Ενωση να αποχτήσει πυρηνική βόμβα, χαραχτήρισε το κατασκεύασμα αυτό του υπαρκτού σοσιαλισμού

Ανώνυμος είπε...

Βρε παιδιά τι καημό έχετε με τον υπαρκτό σοσιαλισμο που δεν υπάρχει πια και δεν ασχολείστε με τον υπαρκτό καπιταλισμό που υπάρχει και παράγει πολέμους φτώχεια δυστυχία εκμετάλευση καταστροφή του πλανήτη και πουτάνες. Το πρόβλημά μας πρέπει να είναι πώς θα αλλάξπυμς αυτά που έχουμε και όχι αυτά που έφυγαν.
Και τζαντζαρς έχω μία απορία. Στη Λατινική Αμερική που εφαρμόστηκε και μέτρησες τους 150000. Μήπως του χρεώνεις και τους νεκρούς του Βιντέλα του Αλιέντε και όλων των αμερικανόθρεφτων δικτατόρων που βοήθησαν τους ιθαγενείς να βιώσουν την φτώχεια και τον κατατρεγμό.

Ανώνυμος είπε...

Αφου συνπολίτη η Αριστερά είναι τόσο κακιά τι θέλεις και παιδεύεις τον εαυτό σου για λογαριασμό της. Αστην να πάει στο ανάθεμα για να γλυτώσει αυτή από εσένα και εσύ από αυτή. Δεν βλέπεις τους αρχιιστρούχτορες εκείνης της εποχής (Δαμανάκη-Κοντζιάς-Ανδρουλάλης κλπ) πως βολεύτηκαν καθισμένοι πάνω στις αριστερές δάφνες τους. Εχει χώρο και για άλλους. Κόπιασε.

SYN POLITIS STAGIRON AKANTHOU είπε...

Ανώνυμε 18 Μαΐου 2010 10:57 π.μ.
Αν αυτό κατάλαβες από την ανάρτησή μου, δεν σε κακίζω. Είναι και θέμα αντίληψης.
Όποιος δεν συμφωνεί με τις επιλογές σας πρέπει να ονειρεύεται τον Ανδρουλάκη και τους άλλους, για να είναι εύκολος στόχος στην μανιχαϊστική λογική σας.
Σε παλιότερες εποχές για τους διαφωνούντες ήταν ακόμα χειρότερα (αν δεν ξέρεις, ρώτα να μάθεις τι τέλος είχε ο Γυφτοδήμος -Κ. Καραγιώργης- στις φυλακές της Ρουμανίας) και άλλοι πολλοί. Τέλος πάντων όμως, μην ζορίζεσαι, εμείς θα σας αδειάσουμε την γωνία από ότι φαίνεται. Αυτή η "αριστερά" χαλάλι σας.

Ανώνυμος είπε...

Και μανιχαιστησ και Γυφτοδήμος συγχαρητήρια για την εξέλιξη.