Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή
Έχουμε πάθει μία παράκρουση ως λαός τα τελευταία -πολλά- χρόνια, σε σημείο που να θεωρούμε τα αυτονόητα ως θαύματα και τα θαύματα ως φυσιολογικά και αναμενόμενα. Τέτοια είναι η έλλειψη της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού μας και τόσο μεγάλη η εξάρτησή μας από τους τηλεοπτικούς μας "ειδήμονες" που δεν μπορούμε στοιχειωδώς να σκεφτούμε με λογική και αξιοπρέπεια, εάν αυτό δεν καθοδηγείται και δεν εκπέμπεται από τις τηλεοράσεις και τα κέντρα που καθορίζουν την βαθύτερες στοχεύσεις και τις πολιτικές που υπηρετούν.
Ο λόγος για το όνομα του κράτους των Σκοπίων στην συνάντηση του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και την όλη φιλολογία που παρακολουθήσαμε καρέ-καρέ και σε απ' ευθείας συνδέσεις στις τηλεοράσεις μας. "Θα μας πιέσουν οι Αμερικάνοι, ο διεθνής παράγοντας, και τι θα κάνουμε; θα είμαστε στριμωγμένοι στη γωνία και απομονωμένοι από τους λαούς της γης που μας αντιμετωπίζουν σαν ιδιόμορφους και εθνικιστές. Μέχρι που μπορεί να σκιστεί και το καταπέτασμα του ουρανού."
Πολλά χρόνια τώρα, με όλες αυτές τις κινδυνολογίες και τις περισπούδαστες αναλύσεις, με την τρομοκράτηση, μας καλλιεργούν ένα αίσθημα που πριονίζει την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό μας ως λαού, με σκοπό να θεωρούμε την υποχώρησή μας από τα εθνικά μας δίκια και δικαιώματα, περίπου ως αναπόφευκτη υποχρέωσή μας.
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά τα πανταχόθεν ενορχηστρωμένα σχέδια. Από κάπου εκπορεύονται και κάποιοι τα εισπράτουν εντός και εκτός της χώρας. Φτάσαμε στο σημείο να αναγορεύσουμε τον Κωστάκη Καραμανλή περίπου ως Κωνσταντίνο Κολοκοτρώνη και την Ντόρα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη περίπου ως Μπουμπουλίνα, γιατί άσκησαν το Βέτο για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, εάν προηγουμένως δεν λυθεί το πρόβλημα του ονόματος. Και εθνική ομοψυχία όλων των Ελλήνων και τέτοια εθνικοπατριωτικά της ευκολίας και της δεκάρας, για τα αυτονόητα.
Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουμε; Να τους πούμε ελάτε ρε παιδιά μπείτε ως "Μακεδόνες". Αφού έχετε πρόβλημα εθνικής ταυτότητας και θέλετε να φτιάξετε τον εθνικό σας μύθο, να σας εκχωρήσουμε τα ονόματα, την ιστορία και άντε αργότερα -άμα κάτσουν καλύτερες εποχές- και μερικά από τα εδάφη που ζητάτε, μέχρι την Χαλκιδική. Δεν πειράζει που στην γλώσσα σας την "Μακεδονική" οι λέξεις αυτές δεν έχουν καμμία έννοια, δεν σημαίνουν τίποτα. Δεν πειράζει που το Φίλιππος δεν σημαίνει κάποιον που αγαπάει τα άλογα, ή το Αλέξανδρος κάποιον που κρατάει μακρυά τους άντρες λόγω της ανδρείας του, δηλαδή τον γενναίο, τον αντρειωμένο.
Όλα αυτά, δεν πειράζει, σας τα εκχωρούμε, για να τα μοιραστείτε με τα τωρινά αφεντικά σας που κι αυτά -καθώς δεν έχουν ιστορία- τα θεωρούν παλιές υποθέσεις κι όλους αυτούς που ασχολούνται μ' αυτά, θα πρέπει να τους δούν ψυχαναλυτές. Έτσι τους βολεύει εδώ και τώρα. Αλλού που τους βολεύει αλλιώς, έχουν άλλα επιχειρήματα.
Ο εθνικισμός των Ελλήνων δεν εκφράζεται μόνον από τον Καρατζαφέρη και τον Ψωμιάδη. Δεν υπάρχει μόνον ο εθνικισμός της γελοιότητας και του θεατρινισμού. Κι έχουν ευθύνες όσοι από τους πολιτικούς μας, με την σιωπή τους, την ανοησία τους και τις διεθνιστικές τους αγκυλώσεις, άφησαν το γήπεδο ελεύθερο στους πατριώτες τύπου Ψωμιάδη να μονοπωλούν την εθνική ευαισθησία.
Υπάρχει και ένας άλλος εθνικισμός που -δυστυχώς- είναι κρυμμένος, γιατί ο εθνικισμός στην χώρα μας και γενικά, έχει συκοφαντηθεί από τις εθνικοφροσύνες, τις γραφικότητες και τις γελοιότητες. Αυτός ο άλλος εθνικισμός όμως υπάρχει και πρέπει να ενισχυθεί, γιατί έχει λογική και σύνεση, αλλά έχει και αξιοπρέπεια και εθνική μνήμη, γιατί είναι πατριωτισμός. Βλέπει την πηγή του προβλήματος και των προβλημάτων στην χώρα μας, στην γειτονιά μας και στον κόσμο ολόκληρο. Θέλει την ειρήνη και την συνεργασία μεταξύ των λαών, την ελεύθερη διακίνηση, την φιλία. Θέλει όμως και τον σεβασμό και την αυτογνωσία του καθενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου